Akt notarialny jako podstawa egzekucji

Tytułem egzekucyjnym jest:

a) akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej lub wydania rzeczy oznaczonych co do gatunku, ilościowo w akcie określonych, albo też wydania rzeczy indywidualnie oznaczonej, gdy w akcie wskazano termin wykonania obowiązku lub zdarzenie, od którego uzależnione jest wykonanie;

b) akt notarialny, w którym dłużnik poddał się egzekucji i który obejmuje obowiązek zapłaty sumy pieniężnej do wysokości w akcie wprost określonej albo oznaczonej za pomocą klauzuli waloryzacyjnej, gdy w akcie wskazano zdarzenie, od którego uzależnione jest wykonanie obowiązku, jak również termin, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie temu aktowi klauzuli wykonalności;

c) akt notarialny określony w pkt a lub b, w którym niebędąca dłużnikiem osobistym osoba, której rzecz, wierzytelność lub prawo obciążone jest hipoteką lub zastawem, poddała się egzekucji z obciążonego przedmiotu w celu zaspokojenia wierzytelności pieniężnej przysługującej zabezpieczonemu wierzycielowi.

Warto zgłosić się do Kancelarii Prawnej, aby ustalić czy akt notarialny jest podstawą do egzekucji.

Akt notarialny określony w art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c. powinien zawierać:

1) określenie dłużnika i wierzyciela;
2) oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji co do określonego obowiązku;
3) określenie przedmiotu świadczenia dłużnika, także co do podstawy prawnej (zapłaty sumy pieniężnej lub wydania rzeczy oznaczonych co do gatunku w określonej ilości);
4) termin spełnienia świadczenia lub zdarzenia, od którego uzależnione jest jego spełnienie.