Umowa o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy
Zakaz konkurencji w czasie trwania stosunku pracy unormowany jest w art. 1011 § 1 K.p. Zgodnie z jego treścią, w zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność. Z brzmienia przepisu niektórzy autorzy wywodzą, iż wymagana jest odrębna umowa o zakazie konkurencji. Jednakże przeważa pogląd, że chodzi tu o odrębną treść, a nie konieczność zamieszczenia umowy w odrębnym dokumencie. Nie ma więc przeszkód, aby zamieścić zapisy przewidujące zakaz konkurencji w tym samym dokumencie co umowa o pracę. Także i w tym przypadku będzie to odrębne od stosunku pracy zobowiązanie stron. Tak też wskazywał kilkakrotnie Sąd Najwyższy, m.in. w wyroku z 12 listopada 2003r. (sygn. akt I PK 591/02, OSNP 2004/20/349) oraz z dnia 9 marca 2006 r. (sygn. akt II PK 235/05, OSNP 2007/3-4/43).
Każdy adwokat prawa pracy potwierdzi, że dopuszczalne jest objęcie zakazem konkurencji tylko działalności wykonywanej przez pracownika. Natomiast postanowienia umowy zabraniające prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy członkom rodziny pracownika (np. współmałżonce, ojcu czy bratu) należy uznać za mniej korzystne dla pracownika od przepisów prawa pracy i na mocy art.18 § 2 K.p. nieważne. Dlatego też pracodawca nie mógłby skutecznie w treści umowy o zakazie konkurencji zabronić np. żonie pracownika prowadzenia działalności konkurencyjnej.
